Büyücüler dünyasında devam eden kargaşa artık Muggle’ların dünyasını da etkilemeye başlamıştır. Harry Potter, Hogwarts’taki altıncı yılını Feci Yorucu Büyücülük Sınavlarına hazırlanarak geçireceğini düşünmektedir. Artık Quidditch takımının da kaptanıdır. Ancak Diagon Yolu’ndaki okul alışverişi sırasında Draco Malfoy’un bir şeyler çevirdiğini fark eder. Lord Voldemort’un geçmişiyle ilgili pek çok bilinmeyen ortaya çıkarken bir yandan da Malfoy’un neyin peşinde olduğunu öğrenmeye çalışan Harry’yi yine zor günler beklemektedir.
Melez Prens
Ertesi sabah kahvaltıdan önce Harry ve Ron ortak salonda Hermione ile buluştu. Teorisine biraz destek bulmak umuduyla, Harry Hogwarts Ekspresindeyken Malfoy’un söylediklerine kulak misafiri olduğunu Hermione’ye söylemek için vakit harcamadı.“Fakat onun Parkinson için gösteriş yaptığı gün gibi ortadaydı, değil mi?” diye lafı sıkıştırdı Ron, Hermione bir şey diyemeden önce.“Evet,” dedi Hermione kuşkuyla, “Bilmiyorum. Malfoy bunu kendisini olduğundan daha önemli göstermek için yapmış gibi görünüyor… fakat bu, söylemek için büyük bir yalan...”
“Tamamen öyle,” dedi Harry, fakat o da asıl meselenin ne olduğunu anlayamamıştı, çünkü bir sürü insan onun konuşmasını dinlemeye çalışıyordu, ona dik dik bakmaya ya da ellerinin arkasından fısıldaşmaya değil. “Bunu anlaması zor,” Portre deliğinden tırmanmak için oluşan sıraya katıldıkları sırada, Ron birinci sınıf olduğu belli olan küçük bir oğlanı çekti. Elinin arkasından arkadaşına Harry hakkında bir şeyler mırıldanan çocuk aniden kıpkırmızı oldu ve panikle delikten dışarı devrildi. Ron kıs kıs güldü. “6. sınıf olmayı seviyorum ve bu sene boş zamanlarımız olacak. Tüm dönem boyunca sadece burada oturup dinlenebiliriz.”
“Çalışmak için o boş zamana ihtiyacımız olacak, Ron!” dedi Hermione koridordan ayrılırlarken.
“Evet, fakat bugün değil,” dedi Ron. “Bugün gerçek bir kayıp olacak diye tahmin ediyorum.”
“Durdur şunu!” dedi Hermione, kolunu uzattı ve elinde kireç-yeşili bir diski sıkıca tutmuş geçmeye çalışan bir dördüncü sınıf öğrencisini durdurdu. “Sivri uçlu frizbiler yasaklandı, bırak onu,” dedi sertçe. Kaşlarını çatan çocuk hırlayan frizbiyi teslim edip Hermione’nin kollarının altında eğildi ve arkadaşlarının ardından ilerledi. Ron bir süre çocuğun kaybolması için bekledi, ardından da Hermione’nin sıkıca tuttuğu frizbiyi sertçe çekti.
“Harika, her zaman bunlardan birini istemiştim.”
Hermione’nin itirazı sesli bir kıkırdama tarafından boğuldu; görünüşe göre Lavender Brown Ron’un sözünü hayli eğlenceli bulmuştu. Onlar geçene kadar gülmeye devam etti ve omzunun üstünden Ron’a bir göz attı. Ron kendinden oldukça memnun görünüyordu.Ortak Salon’un tavanı durgun bir maviyle narin bir şekilde çizilmişti, gökyüzündeki bulut demetleri sadece yüksek pencere gruplarının içinden görünüyordu. Onlar yulaf lapası, yumurtalar ve domuz pastırmalarını tıkınırken Harry ve Ron bir önceki gece Hagrid ile olan rahatsız edici sohbeti Hermione’ye anlattılar.“Fakat o gerçekten de Sihirli Yaratıkların Bakımı dersine devam edeceğimizi düşünmüş olamaz!” dedi Hermione üzgün bir şekilde. “Demek istediğim, yani içimizden biri ona... biliyorsunuz… ne kadar istekli olduğumuzu söylediği zaman?”“Evet öyle, yine de öyle, aslında değil mi?” dedi Ron, kızarmış yumurtayı tümüyle yutarken. “Derslerinde en çok çaba sarf eden kişiler bizleriz çünkü biz Hagrid’i seviyoruz. Fakat o, bizim o aptal dersi sevdiğimizi düşünüyor. Herhangi birinin F.Y.B.S’ye o dersle gideceğini düşünüyor’ musun?”
Ne Harry ne de Hermione cevaplamadı; gerek de yoktu. Çok iyi biliyorlardı ki bu yıl hiç kimse Sihirli Yaratıkların Bakımı dersine devam etmek istemiyordu. Hagrid masadan ayrıldıktan on dakika sonra Hagrid’den sakınıyorlar ve onun neşeli el sallamalarına isteksizce karşılık veriyorlardı.
Yemeklerini yedikten sonra McGonagall’ın yönetici masasından gelişini beklemek için yerlerinden ayrılmadılar. Bu yıl ders programlarının dağıtımı olağandan çok daha karışık olmuştu, Profesör McGonagall ilk olarak herkese aldıkları S.B.D'lerin seçtikleri F.Y.B.S’ye devam etmek için yeterli olduğunu pekiştirme ihtiyacı hissetmişti. Hermione Muska, Karanlık Sanatlara Karşı Savunma, Biçim Değiştirme, Bitkibilim, Aritmansi, Tarihi
Yazıtlar ve İksir derslerine devam etmek konusunda zaten kararlıydı ve ilk defa gireceği Tarihi Yazıtlar için daha fazla oyalanmadan yola koyuldu. Neville’in düzenlemesi ise biraz daha fazla zaman almıştı; Profesör McGonagall onun tercihlerine tepeden bakarken ve S.B.D. sonuçları hakkında danışmanlık yaparken oval yüzü tedirgindi.
“Bitkibilim, güzel,” dedi. “ Profesör Sprout ‘Olağanüstü’ SBD ile döndüğüne çok memnun olacak. Ve ‘Beklenenin Üstünde’ ile Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersi için hak kazandın. Fakat Biçim Değiştirme’de problem var. Üzgünüm, Longbottom, fakat ‘Kabul Edilebilir’ F.Y.B.S. seviyesine devam etmek için gerçekten yeterince iyi değil. Sadece ödevler ile üstesinden gelebileceğini düşünme.”
Neville kafasını kaldırdı. Profesör McGonagal kare şeklindeki gözlüğünden dikkatlice bakıyordu.
“Bu arada, Neden Biçim Değiştirme ile devam etmek istiyorsun? Hiçbir zaman bu derse özel bir ilgi gösterdiğini görmedim.” Neville perişan görünüyordu ve “büyükannem istiyor,” diye bir şeyler mırıldandı. “Hıh,” diye homurdandı McGonagall. “Bakanlıkta o tüm yaşananlardan sonra büyükannenizin seninle gurur duymasının tam zamanıdır yani en azından -gerçekte- neye sahip olmak istediğini düşünmektense.”
Neville pembeye döndü ve şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı; Profesör McGonagall’ın daha önce ondan övgüyle bahsettiğini duymamıştı.
“Üzgünüm, Longbottom, fakat senin F.Y.B.S sınıfıma girmene izin veremem. Bununla birlikte Muska’dan ‘Beklenenin
Üstünde’ aldığını görüyorum – neden F.Y.B.S’nı Muska için denemiyorsun?”
“Büyükannem Muska’nın kolay bir tercih olduğunu düşünüyor,” diye geveledi Neville.
“Muska’yı al,” dedi McGonagall “ve Muska S.B.D'sini geçemediğini hatırlatmak için ona bir pusula göndereceğim, ders çok da gerekli değil.” Profesör McGonagall, Neville’in yüzündeki hoşnut kuşku ifadesine bakarak hafifçe gülümsedi ve asasının ucuyla boş listeye hafifçe vurdu ve eline aldı, şimdi Neville için yeni sınıfının detaylarını taşıyordu. Profesör McGonagall, ilk sorusu yakışıklı at-adam Firenze’nin hala Kehanet hocalığı yapıp yapmayacağı olan yanındaki Parvati Patil’e döndü. O ve Profesör Trelawney bu yıl dersleri aralarında paylaşıyorlar,” dedi Profesör McGonagall, sesinde bir hoşnutsuzluk ifadesi vardı; Kehanet dersini küçümsediği herkes tarafından bilinen bir gerçekti. “6. yıl Profesör Trelawney tarafından işletilecek.” Parvati beş dakika sonra oldukça üzgün bir şekilde Kehanet dersi için yola çıktı. “Doğru Potter, Potter. . .” dedi Profesör McGonagall, Harry’e döndüğü zaman ona danışmanlık yapıyordu. “Muska, Karanlık sanatlara Karşı Savunma, Bitkibilim, Biçim Değiştirme… hepsi güzel. Söylemem gerekir ki Biçim Değiştirme notundan memnunum Potter, oldukça memnun. Şimdi, neden İksir dersine devam etmek istemiyorsun? Seherbaz olmanın senin için bir tutku olduğunu düşünüyordum?” “Öyleydi, fakat bana S.B.D’den ‘Olağanüstü’ almam gerektiğini söylemiştiniz Profesör.” “Ve Profesör Snape’in öğretmenliği zamanında öyle yapmalıydın. Fakat Profesör Slughorn S.B.D’de ‘Beklenenin Üstünde’ alan öğrencileri F.Y.B.S sınıfına kabul etmekten çok mutlu olacaktır. İksir dersiyle devam etmek istiyor musun?”
“Evet,” dedi Harry, “fakat kitapları, karışım malzemelerini veya herhangi başka bir şey almadım -”
“Eminim Profesör Slughorn bazılarını ödünç verebilir,” dedi McGonagall. “Çok iyi, Potter, işte senin programın. Oh, bu arada – Gryffindor Quidditch takımına katılmak için yirmi gönüllü şimdiden isimlerini yazdı. Sırası geldiği zaman size bu listeyi vereceğim ve boş vakitlerinize göre denenme zamanlarınızı ayarlayabileceksiniz.”
Birkaç dakika sonra, Ron Harry ile tamamen aynı dersleri seçmişti ve ikisi birlikte masadan ayrıldılar.
“Bak,” dedi Ron programına memnun bir şekilde gözlerini dikmişken, “şimdi boş bir zamanımız var… ve teneffüsten sonra bir boş zaman daha… ve öğle yemeğinden sonra da… mükemmel.”
Harry ve Ron, yarım düzine yedinci sınıf öğrencisi haricinde boş olan ortak salona döndüler. Harry’nin Gryffindor Quidditch takımına katıldığı birinci yılda da takımda bulunan ve hala takımın bir oyuncusu olan Katie Bell de aralarındaydı.“Bunu alacağını düşünmüştüm, tebrikler,” dedi Harry’nin sandığının üstüne duran Kaptanlık Bandajını işaret ederek.
“Bana denemelerin ne zaman yapılacağını söyle!”
“Saçmalama,” dedi Harry, “senin denemelere ihtiyacın yok, senin oyununu beş yıldır izliyorum…”
“Böyle başlamamalısın,” dedi Katie uyarırcasına. “Hepinizin bildiği gibi, dışarıda benden daha iyi olanları var. İyi takımlar şimdiden mahvoldu çünkü Kaptanlar sadece eski yüzleri oynatıyor veya arkadaşlarının oynamalarına izin veriyor…”
Melez Prens
Ertesi sabah kahvaltıdan önce Harry ve Ron ortak salonda Hermione ile buluştu. Teorisine biraz destek bulmak umuduyla, Harry Hogwarts Ekspresindeyken Malfoy’un söylediklerine kulak misafiri olduğunu Hermione’ye söylemek için vakit harcamadı.“Fakat onun Parkinson için gösteriş yaptığı gün gibi ortadaydı, değil mi?” diye lafı sıkıştırdı Ron, Hermione bir şey diyemeden önce.“Evet,” dedi Hermione kuşkuyla, “Bilmiyorum. Malfoy bunu kendisini olduğundan daha önemli göstermek için yapmış gibi görünüyor… fakat bu, söylemek için büyük bir yalan...”
“Tamamen öyle,” dedi Harry, fakat o da asıl meselenin ne olduğunu anlayamamıştı, çünkü bir sürü insan onun konuşmasını dinlemeye çalışıyordu, ona dik dik bakmaya ya da ellerinin arkasından fısıldaşmaya değil. “Bunu anlaması zor,” Portre deliğinden tırmanmak için oluşan sıraya katıldıkları sırada, Ron birinci sınıf olduğu belli olan küçük bir oğlanı çekti. Elinin arkasından arkadaşına Harry hakkında bir şeyler mırıldanan çocuk aniden kıpkırmızı oldu ve panikle delikten dışarı devrildi. Ron kıs kıs güldü. “6. sınıf olmayı seviyorum ve bu sene boş zamanlarımız olacak. Tüm dönem boyunca sadece burada oturup dinlenebiliriz.”
“Çalışmak için o boş zamana ihtiyacımız olacak, Ron!” dedi Hermione koridordan ayrılırlarken.
“Evet, fakat bugün değil,” dedi Ron. “Bugün gerçek bir kayıp olacak diye tahmin ediyorum.”
“Durdur şunu!” dedi Hermione, kolunu uzattı ve elinde kireç-yeşili bir diski sıkıca tutmuş geçmeye çalışan bir dördüncü sınıf öğrencisini durdurdu. “Sivri uçlu frizbiler yasaklandı, bırak onu,” dedi sertçe. Kaşlarını çatan çocuk hırlayan frizbiyi teslim edip Hermione’nin kollarının altında eğildi ve arkadaşlarının ardından ilerledi. Ron bir süre çocuğun kaybolması için bekledi, ardından da Hermione’nin sıkıca tuttuğu frizbiyi sertçe çekti.
“Harika, her zaman bunlardan birini istemiştim.”
Hermione’nin itirazı sesli bir kıkırdama tarafından boğuldu; görünüşe göre Lavender Brown Ron’un sözünü hayli eğlenceli bulmuştu. Onlar geçene kadar gülmeye devam etti ve omzunun üstünden Ron’a bir göz attı. Ron kendinden oldukça memnun görünüyordu.Ortak Salon’un tavanı durgun bir maviyle narin bir şekilde çizilmişti, gökyüzündeki bulut demetleri sadece yüksek pencere gruplarının içinden görünüyordu. Onlar yulaf lapası, yumurtalar ve domuz pastırmalarını tıkınırken Harry ve Ron bir önceki gece Hagrid ile olan rahatsız edici sohbeti Hermione’ye anlattılar.“Fakat o gerçekten de Sihirli Yaratıkların Bakımı dersine devam edeceğimizi düşünmüş olamaz!” dedi Hermione üzgün bir şekilde. “Demek istediğim, yani içimizden biri ona... biliyorsunuz… ne kadar istekli olduğumuzu söylediği zaman?”“Evet öyle, yine de öyle, aslında değil mi?” dedi Ron, kızarmış yumurtayı tümüyle yutarken. “Derslerinde en çok çaba sarf eden kişiler bizleriz çünkü biz Hagrid’i seviyoruz. Fakat o, bizim o aptal dersi sevdiğimizi düşünüyor. Herhangi birinin F.Y.B.S’ye o dersle gideceğini düşünüyor’ musun?”
Ne Harry ne de Hermione cevaplamadı; gerek de yoktu. Çok iyi biliyorlardı ki bu yıl hiç kimse Sihirli Yaratıkların Bakımı dersine devam etmek istemiyordu. Hagrid masadan ayrıldıktan on dakika sonra Hagrid’den sakınıyorlar ve onun neşeli el sallamalarına isteksizce karşılık veriyorlardı.
Yemeklerini yedikten sonra McGonagall’ın yönetici masasından gelişini beklemek için yerlerinden ayrılmadılar. Bu yıl ders programlarının dağıtımı olağandan çok daha karışık olmuştu, Profesör McGonagall ilk olarak herkese aldıkları S.B.D'lerin seçtikleri F.Y.B.S’ye devam etmek için yeterli olduğunu pekiştirme ihtiyacı hissetmişti. Hermione Muska, Karanlık Sanatlara Karşı Savunma, Biçim Değiştirme, Bitkibilim, Aritmansi, Tarihi
Yazıtlar ve İksir derslerine devam etmek konusunda zaten kararlıydı ve ilk defa gireceği Tarihi Yazıtlar için daha fazla oyalanmadan yola koyuldu. Neville’in düzenlemesi ise biraz daha fazla zaman almıştı; Profesör McGonagall onun tercihlerine tepeden bakarken ve S.B.D. sonuçları hakkında danışmanlık yaparken oval yüzü tedirgindi.
“Bitkibilim, güzel,” dedi. “ Profesör Sprout ‘Olağanüstü’ SBD ile döndüğüne çok memnun olacak. Ve ‘Beklenenin Üstünde’ ile Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersi için hak kazandın. Fakat Biçim Değiştirme’de problem var. Üzgünüm, Longbottom, fakat ‘Kabul Edilebilir’ F.Y.B.S. seviyesine devam etmek için gerçekten yeterince iyi değil. Sadece ödevler ile üstesinden gelebileceğini düşünme.”
Neville kafasını kaldırdı. Profesör McGonagal kare şeklindeki gözlüğünden dikkatlice bakıyordu.
“Bu arada, Neden Biçim Değiştirme ile devam etmek istiyorsun? Hiçbir zaman bu derse özel bir ilgi gösterdiğini görmedim.” Neville perişan görünüyordu ve “büyükannem istiyor,” diye bir şeyler mırıldandı. “Hıh,” diye homurdandı McGonagall. “Bakanlıkta o tüm yaşananlardan sonra büyükannenizin seninle gurur duymasının tam zamanıdır yani en azından -gerçekte- neye sahip olmak istediğini düşünmektense.”
Neville pembeye döndü ve şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı; Profesör McGonagall’ın daha önce ondan övgüyle bahsettiğini duymamıştı.
“Üzgünüm, Longbottom, fakat senin F.Y.B.S sınıfıma girmene izin veremem. Bununla birlikte Muska’dan ‘Beklenenin
Üstünde’ aldığını görüyorum – neden F.Y.B.S’nı Muska için denemiyorsun?”
“Büyükannem Muska’nın kolay bir tercih olduğunu düşünüyor,” diye geveledi Neville.
“Muska’yı al,” dedi McGonagall “ve Muska S.B.D'sini geçemediğini hatırlatmak için ona bir pusula göndereceğim, ders çok da gerekli değil.” Profesör McGonagall, Neville’in yüzündeki hoşnut kuşku ifadesine bakarak hafifçe gülümsedi ve asasının ucuyla boş listeye hafifçe vurdu ve eline aldı, şimdi Neville için yeni sınıfının detaylarını taşıyordu. Profesör McGonagall, ilk sorusu yakışıklı at-adam Firenze’nin hala Kehanet hocalığı yapıp yapmayacağı olan yanındaki Parvati Patil’e döndü. O ve Profesör Trelawney bu yıl dersleri aralarında paylaşıyorlar,” dedi Profesör McGonagall, sesinde bir hoşnutsuzluk ifadesi vardı; Kehanet dersini küçümsediği herkes tarafından bilinen bir gerçekti. “6. yıl Profesör Trelawney tarafından işletilecek.” Parvati beş dakika sonra oldukça üzgün bir şekilde Kehanet dersi için yola çıktı. “Doğru Potter, Potter. . .” dedi Profesör McGonagall, Harry’e döndüğü zaman ona danışmanlık yapıyordu. “Muska, Karanlık sanatlara Karşı Savunma, Bitkibilim, Biçim Değiştirme… hepsi güzel. Söylemem gerekir ki Biçim Değiştirme notundan memnunum Potter, oldukça memnun. Şimdi, neden İksir dersine devam etmek istemiyorsun? Seherbaz olmanın senin için bir tutku olduğunu düşünüyordum?” “Öyleydi, fakat bana S.B.D’den ‘Olağanüstü’ almam gerektiğini söylemiştiniz Profesör.” “Ve Profesör Snape’in öğretmenliği zamanında öyle yapmalıydın. Fakat Profesör Slughorn S.B.D’de ‘Beklenenin Üstünde’ alan öğrencileri F.Y.B.S sınıfına kabul etmekten çok mutlu olacaktır. İksir dersiyle devam etmek istiyor musun?”
“Evet,” dedi Harry, “fakat kitapları, karışım malzemelerini veya herhangi başka bir şey almadım -”
“Eminim Profesör Slughorn bazılarını ödünç verebilir,” dedi McGonagall. “Çok iyi, Potter, işte senin programın. Oh, bu arada – Gryffindor Quidditch takımına katılmak için yirmi gönüllü şimdiden isimlerini yazdı. Sırası geldiği zaman size bu listeyi vereceğim ve boş vakitlerinize göre denenme zamanlarınızı ayarlayabileceksiniz.”
Birkaç dakika sonra, Ron Harry ile tamamen aynı dersleri seçmişti ve ikisi birlikte masadan ayrıldılar.
“Bak,” dedi Ron programına memnun bir şekilde gözlerini dikmişken, “şimdi boş bir zamanımız var… ve teneffüsten sonra bir boş zaman daha… ve öğle yemeğinden sonra da… mükemmel.”
Harry ve Ron, yarım düzine yedinci sınıf öğrencisi haricinde boş olan ortak salona döndüler. Harry’nin Gryffindor Quidditch takımına katıldığı birinci yılda da takımda bulunan ve hala takımın bir oyuncusu olan Katie Bell de aralarındaydı.“Bunu alacağını düşünmüştüm, tebrikler,” dedi Harry’nin sandığının üstüne duran Kaptanlık Bandajını işaret ederek.
“Bana denemelerin ne zaman yapılacağını söyle!”
“Saçmalama,” dedi Harry, “senin denemelere ihtiyacın yok, senin oyununu beş yıldır izliyorum…”
“Böyle başlamamalısın,” dedi Katie uyarırcasına. “Hepinizin bildiği gibi, dışarıda benden daha iyi olanları var. İyi takımlar şimdiden mahvoldu çünkü Kaptanlar sadece eski yüzleri oynatıyor veya arkadaşlarının oynamalarına izin veriyor…”
