Adamın biri bir gün bir yılanla dost olmuş.Adamın ne zaman başı sıkışsa darda kalsa yılanın kuyusunun başına gider yılanda ona bir altın lira verirmiş.Bu böyle uzun zaman sürüp gitmiş.Adam bir gün hastalanmış yataktan kalkamaz olmuş.Oğlunu yanına çağırmış demiş ki falanca yerde bir kuyu var o kuyuda da bir yılan var demiş o yılandan korkma dosttur o yılan sana bir altın lira verir onu al gel demiş.Neyse çocuk yola koyulmuş adamın dediği yere gelmiş kuyuyu görmüş dediği gibi yılanda kuyudan çıkmış ve yere bir altın lira bırakmış.Çocuğun aklından şeytanlık geçecek ya hemen aklından geçirmeye başlamış demek ki kuyu altın dolu ben yılanın öldürürsem altınların hepsi benim olur zengin olurum diye düşünmüş yerden taş almış yılana fırlatmış yılanın kuyruğu kopmuş yılanda can havliyle çocuğu ısırmış tabii çocuk oracıkta ölmüş.Neyse adam iyileşmiş adam aslında bilgeymiş olayın iç yüzünüde bilmekteymiş.Kuyunun başına gelmiş çocuğunun ölüsünü görmüş bir oğluna bakmış bir yılana bakmış ve demiş ki yılan kardeş biz dosttuk ve yine dost kalabiliriz demiş.Yılan bu teklife yanaşmamış yok yok bende bu kuyruk acısı sendede bu evlat acısı olduğu sürece biz bir daha dost olamayız demiş...
